14 Ekim 2016 Cuma

Geçmiş, Şimdi ve Gelecek

Uzun yazılar okunmuyormuş. Öyle diyorlar. Hoş zaten blogum benim içim. İçimden bir parça. Çok kişinin görmesine de bilmesine gerek yok. İnsan en sevdiği çikolatayı herkesle paylaşır mı?

Bu yazı geçmişteki bana bir dokunuş ve gelecekteki halime ise bir geri dönüş amacı güdüyor. Gelecekteki İpek'e bir geçmiş oluştursun; kat edeceği yolları kat ettiğinde, aşacağı engelleri aştığında, geçmişine dönüp bakabileceği bir sayfa olsun.. Umuyorum çok daha fazla hayalini gerçekleştirmiş olursun.. Hadi o zaman başlayalım..

Hayatımda yaptığım hiç bir şeyden, söylediğim hiç bir kelimeden pişmanlık duymadım. Yaptıklarım, giydiklerim, söylediklerim beni bugünkü ben haline getirdiler. Mesleğimde bunların başında gelir. Ailemde böyle yetiştirdi bizi. Biz söylediğimiz her lafın sorumluluğunu almamız gerektiği bilinci ile yetiştirildik. İşe uyuduğum için geç kaldıysam, uyuduğumu söylerdim. Bu hep böyleydi ve umuyorum ki böyle devam  eder..

Ben biyoloğum. Keyifle okudum bölümümü. Severek okudum. Yine olsa yine okurum.

Her yaz bir bilim kampına katıldım. Olabildiğince açtım bilgiye. Her bir bilgi tanesi orada benim onları yudumlamamı bekliyordu. Bende gittim ve yudum yudum içtim. Kendimi donatabildiğime donattım. Gelecek beni bekliyordu.

Üzerine bir güzel yüksek lisans yaptım, çünkü benim yüksek hayallerim vardı. Yüksek hayaller için yüksek lisans şarttı :) Hacettepe Eczacılık Fakültesine başvurdum. Sen giremezsin dediler, dudak büktüler falan. Görüştüğüm hoca dışında, hiç bir hoca, profesör (!) beni bölüme almak istemedi. Ben bölüme girmeye hak kazandım ama..

2 ay her gün ağladım. Oradaki sevgili! bir profesör aralıksız 2 ay boyunca beni her gördüğünde yanına çağırıp, neden bölüme girdiğimi, bu bölümün bana zor olacağını, benim eczacılık değil biyoloji mezunu olduğumu söyleyip durdu. Ben o kadının her sınavından 100 aldım ve böylece bezdirme seanslarımız sona erdi.

Sonra evime döndüm. Biraz daha yükselsek iyi olacaktı. Deniz biyolojisinde bir yüksek lisans daha.. 2 yıl boyunca çalıştım, ders aldım, proje yazdım ve sevgili danışmanlarım beraber çalışamadılar! Kavga ettiler ve 2 yılımı çöpe attılar. Okuldan soğudum. Bir etütte çocuk işçi oldum, bir dalış merkezinde de dalgıç (sigortasız - asgari ücretin altında).

Hayatım yokuş aşağı iteklerken beni, hayatıma anlam katan o insanla tanıştım.  Tabii ki her olay gibi onunla ilişkim de ters gidecekti. Yalanları ortaya çıkacaktı. Beni aldatacaktı. Hatta hatta köşede kıyıda, hali hazırda bir karısı ve çocuğu, bir de metresi olacaktı.

Olmadı.

Tanıdığım en eğlenceli, en kültürlü, en donanımlı, en merhametli, en egosuz ve en sevgili olunası insan çıktı. Hayatım çiçekli bir bahçe..

Ellerimden tuttu. Yüksek lisans bitti sayesinde.
Ellerimden tuttu, ben çocuk işçi olmaya devam ettim:)
Ellerimden tuttu. Formasyon aldım. Okullara başvurabileyim diye.
Ellerimden tuttu, hayatlarımız birleşti.

Hayatımın bundan önce en korkulası görülen kararını, bana tereddüt bile etmeden aldırdı. İyi ki yaptı.. İyi ki var.. 2 yıldır hayat ortak, güzel ve sevilesi..

Okullara başvurdum. Beni almayacaklar mıydı sanki? Kapı kapı dolaşıp iş aramakta neymiş, beni kapışacaklardı. Kapışmadılar..

Ben çocuk işçiliğe devam :) 2 yıl geçti.

Sonra bir ilan gördüm. Tübitak projesi - bursiyer olmak falan. Hep benim çalıştığım konular.. Tabii ki beni almayacaklardı.

Sevgilim girdi yine devreye. Ellerimi tuttu. Sırf hatırına başvurdum ve şimdi başladığım yerdeyim. Tekrar hayallerimi başlattığım üniversitede doktora yapıyorum.

Şimdi..

Buraya kadar yazdıklarımın hepsi benim kıyafetlerim. Okullar, meslekler, donanımlar, diller benim kıyafetlerim. Sizin kıyafetleriniz.

Oysa satır araları bana ait. Ellerimi tutan hayat arkadaşım, arkamda sapasağlam dikilen ailem, yanımı yöremi kuşatan arkadaşlarım bana ait, kıyafetlerimi nasıl taşıdığımı veya taşıyacağımı biçimlendirenler.

Şimdi sen.. Bu kadar düştün kalktın. Hayaller kurup hayaller yıktın ya. Yine düşüp kalkacaksın. Yine kanayacaksın. Yine koşacaksın. Yıllardır olduğu gibi yine mesleğini yaptırmayacaklar. Yine parasız kalacaksın.

Olsun.

Bir kıyafet gider, yenisi gelir. İnsanlığın ve benliğin seninle kalsın.. Sen hep insan, hep iyimser, hep egosuz kal, hep merhametli ol. Her zaman kıyafetlerin yakılacak birer çöp olduğunu hatırla ve başkalaşma.. Her zaman sev ve sevgiyle kal..






25 yorum:

  1. Baştan sona hiç sıkılmadan okudum, bir insan tecrübelerini ancak bu kadar güzel aktarabilirdi. Bayıldım yazdıklarına, düşe kalka ilerliyor işte hayat... Bu güzel yazıyı paylaştığın için teşekkür ederim kendi adıma... Yazıyı okurken geçirdiğim 1-2 dakika benim için çok özeldi... Yazmayı da bırakma, bekliyorum yeni yazılarını :) sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaaaa şuan o kadar mutlu oldum ki anlatamam. Blogu açarken çok tereddütlerim vardı. Bu zamana kadar hiç bir yazımı bırak sosyal medyayı, arkadaşlarımla bile paylaşmadım. Benim için büyük bir adımdı bu. Ama şu yorum bana korkularımı aşıp, iyi ki attım o adımı dedirtti.

      İçtenliğine çok teşekkür ederim. Kucak dolusu sevgiler.

      Sil
    2. Seni bir mime davet ettim, bloğumdaa :)

      Sil
    3. Ayyy hemen bakıyorum :) 2.mimimi aldım kalpler kalpler

      Sil
  2. Harika bir yazıydı :) Maalesef ben sizin gibi ilerleyemedim, yani yüksek lisans konusunda. Hemen pes ettim, hatta hiç başlamadım. Ancak pişman mıyım, asla. Çünkü dediğiniz gibi bu benim hayatımdı ve başkalaşmadım. Kaleminize sağlık, efendim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ediyorum güzel yorumunuz için. Hayat o kadar garip ve sürprizler ile dolu ki, her şeyi zamanı geldiğinde, yaşamamız gerektiği biçimde, yaşamamız gereken insanlar ile birlikte yaşıyoruz :) Belki sizin yüksek lisans zamanınız henüz yoldadır. Başkalaşmadan o noktalara gelmek dileğiyle :)

      Sil
  3. Çok akıcı ve güzel bir hikaye. Hayatta vazgeçmek yok. Ustaya sormuşlar. Her şeyi kaybettik ne yapacağız. Çay koy demiş yeniden başlayacağız. Blogunuzu takibe aldım. http://turgayaksoy.blogspot.com.tr/ Ben de beklerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) Hikaye değil ama birebir benim yaşantım :) Usta ne de güzel söylemiş. Hemen ziyaret edeceğim tabii ki de blogunuzu :) Sevgiler

      Sil
  4. Aglattin beni ama huzunle degil. Gurur duyuyorum seninle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaaa. Seni seviyorum. Ben de seninle gurur duyuyorum ablamm :)

      Sil
  5. Ne kadar güzel bir anlatım ve hayat görüşü yavrum anladıklarım. Gerçekten çok beğendim. Hoşgeldin aramıza. Sevgiler kızım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz ve görüşleriniz için. Hoşbuldum :)

      Sil
  6. Vazgeçme devam et :) Hoşgeldin aramıza takibe aldımblogunu bende beklerim.
    pelorina.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Tabii hemen ziyaret edeceğim. Sevgiler.

      Sil
    2. merhaba tatlı bloğunu takibe aldım :) bana da beklerimmmm

      Sil
    3. :) tabii ki ziyaret ederim. Teşekkürler.

      Sil
  7. Motive olmak istersem bir daha bir daha okurum ben bunu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim :) Blogunuz varsa bir link bırakırsanız ben de ziyaret etmek isterim :) Sevgiler..

      Sil
    2. Daha tazecik ama linki bu ziyaretinizden memnun olurum :) https://afillizerre.blogspot.com

      Sil
  8. Tebrikler İpek.Hayatta, yılmadan yürümeye devam edişin kesinlikle takdir edilesi.Mağduriyeti, çabalamaya tercih etmemişsin.Blog hayatın hayırlı uğurlu olsun.Çabanın, emeğin elinden hiçbir şey kurtulamaz.Her istediğine kavuşmanı dilerim.

    YanıtlaSil
  9. Çok teşekkür ederim. Yılmadım dersem yalan olur, tabii yıldım. Ancak hayat devam ediyor. Yıkıldıktan sonra ayağa kalkıp tekrar yürümeye başlamak lazım. Hepimizin dilekleri gerçek olsun :)

    YanıtlaSil
  10. BLOĞUN HAYIRLI UĞURLU OLSUN CANIM BENİM. SENİ TANIMAK ÇOK GÜZEL. UZUN YAZILAR OKUNUR. YETERKİ SENİN KALEMİNDEN OSUN.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımm, çok teşekkür ederim :) Güzel gören gözlerine sağlık..

      Sil
  11. Tebrik ederim. Insallah bundan sonra hersey istedigin gibi olur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah, hepimizin gönlündekine kavuşması dileğiyle :)

      Sil

Yorum yaparken:
1. Yaptığınız yorumun, mutlaka yazımla alakalı olmasına özen gösteriniz.
2. Yorumlarınızda yazım ve dil bilgisi kurallarına uymaya çalışın lütfen.
3. Konu ile ilgili olmayan sorularınız için mail atabilirsiniz.